مقدمه: دولت «باراک اوباما»، بیش از یک سال امکان همکاری نیروهای عملیات ویژه ایالات متحده با کردهای سوریه و یگان‌های مدافع خلق (YPG) را بررسی و سپس این گروه را به طور مستقیم مسلح کرد؛ استدلال‌ها از تسریع جنگ علیه داعش حمایت می‌کرد. کسانی که علیه این استراتژی استدلال می‌کردند، معتقد بودند این اقدام به‌شدت باعث تضعیف روابط ایالات متحده و ترکیه خواهد شد. ضرورت‌های نظامی در وضعیت بوروکراتیک موجود ایالت متحده مورد پذیرش واقع شد و نیروهای ویژه این کشور جای پای خود را در شرق سوریه محکم کرده بودند. بااین‌حال، در رابطه با سؤال مهم مسلح­‌کردن YPG با سلاح‌های سنگین برای شکستن موقعیت دفاعی داعش در اطراف «رقه»، کاخ سفید دولت اوباما پس از نشست‌های بی‌نتیجه فراوان با مقامات ترکیه بر سر طرحی متفاوت برای انجام این عملیات، تصمیم‌گیری در این زمینه را به دولت ترامپ واگذار کرد. اما در ادامه حزب حاکم عدالت و توسعه (AKP) ترکیه بعد از آنکه رئیس‌جمهور آمریکا «دونالد ترامپ» در ماه ژانویه به قدرت رسید انتقاداتش را علیه واشنگتن کاهش داد. سیاست‌های ترامپ حدس و گمان‌های جدی‌ای را به وجود آورد که ایالات متحده آماده است از حمایت خود از نیروهای حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) به نفع نیروهای تحت حمایت ترکیه برای بازپس‌گیری رقه دست بکشد، اما درواقع سیاست‌های آمریکا در کردستان سوریه چگونه خواهد بود؟ سرنوشت کردهای سوریه در آینده چه سمت‌وسویی پیدا می‌کند؟ آیا کردها طرح تشکیل یک کشور یا دولت خودمختار را در سوریه دارند؟ دولت‌ها و کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای به‌ویژه ترکیه دراین‌باره چه واکنشی را نشان خواهند داد و... . پاسخ به این سؤالات و پرسش‌هایی از این دست را در گفت‌وگویی با بلندپایه‌ترین مقام سیاسی کردستان عراق در ایران، آقای « ناظم عمر دباغ » پی خواهیم گرفت.

مقدمه: با نگاهي به تحولات منطقه کردستان سوريه، گزارش‌ها به‌خوبي از وجود اختلافات عميق ميان احزاب کرد سوري حکايت دارد و اين احزاب بر سر تقسيم قدرت در مناطق کردنشين در سوريه همديگر را به چالش کشيده‌اند که در نتيجه ميان دو جريان اصلي، يکي به رهبريت جناح حزب اتحاد دموکراتيک P.Y.D و چندين حزب ديگر وابسته به اين طيف از يک‌سو و جبهه ديگري که از اتحاد في‌مابين حدودا ۱۶ حزب ديگر کردي به رهبري شوراي ميهني کردستان سوريه (ENKS) به وجود آمده است از سوي ديگر، درگيري‌هاي سياسي و حتي تنش نظامي روی داده که نشان از سطح بالاي شکاف ميان آنهاست. اين درحالي است که دو طرف پيمان‌نامه‌اي را در اربيل به امضا رسانده بودند که محصول آن تشکيل شوراي‌عالي کرد، متشکل از تمامي احزاب کردي در سوريه بود. اين درحالي است که هر دو گروه با وجود اينکه بر تأسيس نظام فدرالي براي مناطق کردنشين سوريه تأکيد دارند اما در زمينه اجراي نظام فدرالي، نام منطقه فدرالي، نمادها و پرچم منطقه فدرالي، حدود و اختيارات حکومت فدرال، نيروي نظامي وابسته به حکومت فدرال و ده‌ها مورد ديگر بين دو طرف اختلاف‌نظرهاي عميقي وجود دارد. نکته جالب در اين ميان اين است که دوم جولاي 2016 در مناطق کردنشين سوريه، دو قانون اساسي مختلف ازسوي دو سازمان رقيب به‌صورت مجزا ابلاغ شد که هر دو قاميشلي را پايتخت منطقه خودمختار کردستان سوريه مي‌دانند. در همين رابطه، با آقاي ناظم عمر دباغ ، بلندپايه‌ترين مقام سياسي اقليم کردستان عراق در ايران گفت‌وگو کرده‌ايم که در ادامه مي‌خوانيد: